Zo batterij weer opgeladen...en Worldtölt 2016 alweer afgelopen...is de vrijdag vooral een soort van werkdag...om 8.00 uur beginnen, heel veel paarden zien, heel veel aangekondigde paarden ook niet zien... de rekenkamer daar moet echt wel tegen een stootje kunnen.... en dan eindigt het programma 's avonds pas tegen 22.00 uur.... de zaterdag staat veel meer in het teken van show en emotie. Niet alleen de 4 generaties show van de Kronshof was een mengeling van emotie en ontzag voor zowel prestaties van tenminste drie van de vier paarden als ook voor het prachtige beeld dat deze fantastische groep paarden opriep....je zult het maar gefokt hebben....

Zelfs de verkiezing van de beste 4-ganger hengst door middel van het inmiddels bekende smsgebeuren was een brok emotie. Hoewel het wellicht voor de hand had gelegen dat Viktor fra Diisa zou winnen, gezien datgene wat hij vandaag liet zien, bleek het toch Landsmótwinnaar Glodafeykir frá Halakoti te zijn, de hengst van de vorig jaar kort voor de Worldtölt overleden Einar Öður Magnusson, die door de smsstemmers werd verkozen tot favoriete hengst...Johann Skulason toonde hem en het was bijna ondoenlijk - en lukte dan ook weinigen en al helemaal Glodafeykirs ruiter niet - om het droog te houden toen Einars weduwe en fokker van de hengst door hem erbij werd geroepen en een staande ovatie kreeg. Opvallend detail is wellicht nog dat zowel Viktor als Glodafeykir als 5-ganger zijn gekeurd.

In de groep van de 5 gangerhengsten werd de eerder genoemde Aron frá Møllerhof, de erg elegant aandoende zwartwitte zoon van de eveneens overleden Fláki frá Blésastöðum, uitgeroepen tot winnaar. Niet helemaal duidelijk was of dat kwam door zijn erg goede telgang, die ook nog eens extreem makkelijk weer af te remmen was, zijn opgeruimde uitstraling of wellicht toch zijn erg enthousiaste en aantrekkelijke berijdster...

In de daarop volgende F1 finale zegevierde voor de verandering maar zeer verdiend Frauke Schenzel met de hoog gekeurde, te koop staande, zwarte Depillzoon Gustur frá Kronshof, die eigenlijk als enige een heel behoorlijke score in de telgang wist neer te zetten... De nieuwe juryrichtlijnen fungeerden met name hier toch wel als scherprechter, te vroeg gelegd, te laat erin, geen galop, kruisgalop....bepaald geen sinecure dit onderdeel op deze smalle baan... Zoals het hoort, behaalde degene die uit de B-finale kwam ook hier weer de 3e plaats, iets wat een redelijke wetmatigheid lijkt te zijn... En dat gebeurde dus ook in de laatste finale van deze Worldtölt, de T1... hele goede paarden deden mee, waaronder de mooie, zwarte Gletting, een dochter van Teigur vom Kronshof, die - gereden door Frauke Schenzel - werkelijk schitterende stukken liet zien, maar grotendeels stijf stond van de spanning en daardoor - helaas - niet uit de verf kwam, zoals had gekund. De buitengewoon aansprekende, eveneens zwarte Fjölnir frá Akureyri gereden door Steffi Svendsen deed erg zijn best en had m.i. ook wat hoger mogen eindigen dan de 4e plek. Winnaar werd min of meer onontkoombaar Hnokki frá Fellskoti met uiteraard JRS in het zadel die, ook weer net als altijd, vreemd genoeg mijn aandacht nooit weet vast te houden. De punten voor de voormalig wereldkampioen waren substantieel lager dan eerder "but hey, it is only february.....". Uitzinnig van vreugde als altijd behaalde de onvermijdelijke Unn Kroghen met de - op manen en staart na - volstrekt haarloos ogende Hrafndynur haar gebruikelijke tweede plaats met wederom net als altijd een snel tempo om je vingers bij af te likken .......en in de finale mag het publiek van Unn zo gek doen, als het kan.... dat doet ze zelf ook.... En dan is het toch echt afgelopen. Odense we will be back....